Hoe moeten we de Bijbelse boodschap samenvatten?

Hoe moeten we de Bijbelse boodschap samenvatten? Uit het antwoord op die vraag blijkt vaak of iemand de kracht van het Evangelie wel of niet kent. Het valt mij op hoe vaak er wordt gezegd: ‘God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf’. Om maar direct met de deur in huis te vallen. Wie dit antwoord geeft, kan een voorbeeldig kerkelijk mens zijn, maar laat de kern van de Bijbelse boodschap ongenoemd. Zo wordt namelijk slechts de helft van de Bijbelse boodschap weergegeven en wel alleen de wet.

Wat gelukkig is het dat de Bijbel niet alleen wet maar ook Evangelie bevat. De wet Het is zeker waar dat we God moeten liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf. Als we deze woorden en vooral het liefhebben van de naaste slechts uiterlijk zien, zijn er ook genoeg niet-christenen te noemen die het dan ver brengen. In de Bijbel is de rijke jongeling een voorbeeld van een mens die het met uiterlijke wetsbetrachting ver had gebracht. Niet voor niets lezen we dat Jezus hem beminde. (Markus 10:21). Echter, we moeten de wet geestelijk opvatten.

De Heere wil ons helemaal hebben. We hebben Hem alleen echt lief, als het hij voor ons de diepste Bron van vreugde is. Als we onze naaste werkelijk liefhebben, zoeken we niet alleen zijn maatschap-pelijk en lichamelijk welzijn, maar vooral ook zijn eeuwig behoud. De samenvatting van de wet geeft aan dat God wil dat wij van harte en volkomen naar al Zijn geboden leven. Wie dat beseft, weet dat de samenvatting van de wet ons schuldig stelt.

Heel scherp maar ook treffend staat in Zondag 2 van de Heidelbergse Catechismus dat wij van nature, van huis uit, geneigd zijn om God en onze naaste te haten. Zelfs als God ons trok uit de duisternis tot Zijn wonderbare licht, hebben we nog maar een klein beginsel van wat er zou moeten zijn. Zondeval Wie als kern van de Bijbelse boodschap God liefhebben boven alles en het liefhebben van de naaste als zichzelf ziet, gaat voorbij aan de ernst van de zondeval. Dan wordt vaak gedacht dat wij aan die boodschap ook kunnen voldoen.

Dat is dan een mensgerichte boodschap en in de praktijk vrijwel altijd ook een heel aardsgerichte boodschap. Echter, ieder mens is op weg naar de rechterstoel van Christus. Al ook weet een mens dat niet en heeft hij het niet in de gaten, ieder mens staat schuldig aan al Gods geboden. Al zou je trouwens slechts één gebod van de wet niet houden, heb je de hele wet overtreden. De wet van God is namelijk een eenheid, omdat God één is. De straf die ieder mens van huis uit te wachten staat is dan ook de toekomende toorn. ‘Want alzo lief…’ De kern van de Bijbelse boodschap is niet wat wij voor God doet, maar wat God gedaan heeft en doet voor verloren mensen. Hij zond Zijn Zoon ter verzoening van de zonden. Hij vraagt van ons geloof. Geloof dat tot een nieuw leven leidt. Geloof dat ook zelf weer een gave van God is. Hoe moeten we de Bijbelse boodschap dan wel samenvatten?

Er is een Bijbeltekst die wel de Bijbel in het klein wordt genoemd. Eeuwenlang was het de meest geciteerde Bijbeltekst. Veelzeggend is dat dit in ieder geval in Europa niet meer het geval is. Het gaat om een tekst waarvan de Anglicaanse bisschop Ryle zei dat hij bij wijze van spreken met gouden letters in de wolken mag worden geschreven. Die tekst is: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.’ (Johannes 3:16). De Heere geve dat wij hier zelf bij leven en deze boodschap vrijmoedig aan anderen doorgeven.