De Bijbel over de laatste dingen. Geen boodschap om over te speculeren maar om ons in het heden voor te bereiden op de eeuwige toekomst

In de serie Banner Mini-Guides van de Britse uitgeverij The Banner of Truth, worden inleidingen gegeven op belangrijke thema’s uit de geloofsleer met een grondige fundering ervan in wat de Bijbel daarover zegt. In deze serie schreef David McKay een deeltje over de laatste dingen. De auteur is hoogleraar dogmatiek, ethiek en apologetiek aan het Reformed Theological College in Belfast en daarnaast predikant van Shaftesbury Square Reformed Presbyterian Church in deze stad.  

Bij het bespreken van de ‘laatste dingen’ denken we vaak aan het boek Openbaring en zijn opvallende visioenen – en vaak nutteloze speculaties over de details ervan. David McKay daarentegen concentreert zich in plaats daarvan op de duidelijke boodschap van de Bijbel over de dingen die komen gaan: de wederkomst van de Heere, de zekerheid van het oordeel, de opstanding en de realiteit van de eeuwigheid.

De ondertitel maakt zijn insteek al duidelijk. In het heden dienen we ons voor te bereiden op de eeuwigheid. Alleen als wij door geloof aan Christus zijn verbonden zullen wij de eeuwige heerlijkheid beërven. Is dat het geval dan stempelt de wetenschap dat dit onze eindbestemming mag zijn, ons leven hier op aarde.

Ook als wij in een christelijk gezin mogen opgroeien, zo beklemtoont MacKay, is het bepaald geen vanzelfsprekende zaak dat wij het koninkrijk van God binnengaan. Ook kinderen van het koninkrijk worden als kinderen des toorns geboren en hebben niet minder dan wie dan ook nodig van geestelijk dood geestelijk levend te worden gemaakt. De auteur wijst in dit verband op Efeze 2:1-3. Alle trots of vanzelfsprekendheid is uitgesloten als het gaat om de zaligheid. We ontvangen de zaligheid louter en alleen uit genade.

De nieuwtestamentische gemeente heeft niet de plaats van het Joodse volk ingenomen maar is er omdat Gods verbond zich onder de nieuwe bedeling uitbreidt tot de volkeren. Geen vervanging dus maar uitbreiding. Met verwijzing naar Romeinen 9-11 betoogt McKay dat er ook onder de nieuwe bedeling beloften blijven voor het Joodse volk. We mogen uitzien naar een massale bekering tot Christus onder de Joden.

Een christen ziet bovenal uit naar de wederkomst van Christus, maar dat neemt niet weg dat meerdere nieuwtestamentische teksten ons erop wijzen dat degenen die in Christus ontslapen, direct na hun dood bij Christus zijn.

Aan de wederkomst gaan tekenen vooraf en toch zal de wederkomst heel plotseling zijn. Daarom wordt in de Bijbel het beeld van een dief in de nacht gebruikt. In de negentiende eeuw verdedigde John Nelson Darby de zienswijze, dat aan de wederkomst van Christus de opname van de gemeente voor afgaat. Het beeld van een  dief in de nacht wordt dan als een aanwijzing daarvoor gezien. Echter dat wijst niet op een onzichtbare maar op een plotselinge en niet aangekondigde gebeurtenis.

Via de Scofield Reference Bible (een Bijbel met kanttekeningen) vond de leer van de opname van de gemeente breed ingang in de Verenigde Staten. Echter, deze leer is gebaseerd op een volstrekt onhoudbare uitleg van 1 Thes. 4:17.

Als Christus wederkomt om de levenden en doden te oordelen zullen zowel de reeds gestorven heiligen worden opgewekt en samen met de nog  levende heiligen de Heere Jezus in de lucht  tegemoet gaan om Hem te verwelkomen. Samen met Christus zullen zij vervolgens naar de aarde gaan waar het nieuwe Jeruzalem neerdaalt uit de hemel.

Wanneer de opname van de gemeente wordt gescheiden van de wederkomst, is dat verbonden met de gedachte dat Christus eerst komt voor Zijn heiligen en pas daarna met Zijn heiligen,. Echter, alleen al in de eerste brief aan de Thessalonicenzen wordt in beide gevallen het woord parousia (SV: toekomst) gebruikt.

McKay beklemtoont dat in het Nieuwe Testament de wederkomst altijd verbonden is met het laatste oordeel. Hij wijst op de ernst van de eeuwige rampzaligheid. De Bijbel biedt geen grond voor de gedachte dat alle mensen worden gered en evenmin dat de ongelovigen worden vernietigd. De laatste zienswijze wordt mede verdedigd met een beroep op het Griekse werkwoord apollumi. McKay wijst erop dat wij dit werkwoord ook tegenkomen in de gelijkenissen van het verloren schaap en de verloren penning. Het werkwoord betekent niet ‘vernietigd worden’ maar ‘verloren zijn’ in de zin van ‘verwoesten’ en daarmee ‘je bestemming missen’.

Er is geen behoud buiten Christus. Gods oordeel is wel een rechtvaardig oordeel en staat nooit los van de kennis die wij van God hebben. Aan ieder mens openbaart God Zich via de werken van Zijn handen en in diens geweten, al leidt die openbaring nooit tot waarachtige kennis van en liefde tot God. Het is meest ingrijpend om verloren te gaan als wij weet hadden van het Evangelie maar aan Christus’ roepstem geen gehoor gaven.

Als wij het nieuwe Jeruzalem mogen binnengaan is dat louter op grond van het werk van Christus voor ons en in onze plaats en waarin wij mochten delen door geloof. Het geloof is nooit zonder vruchten. De ene gelovige brengt wel meer vruchten voort dan de ander. Uit genade worden de vruchten beloond. Dan is er verschil in heerlijkheid. McKay stelt het zich zo voor dat de een nog meer capaciteiten zal krijgen om  zich in God te  verheugen en Hem te dienen dan de ander en toch zal er tussen de heiligen geen enkele disharmonie of afgunst zijn.

Heel de schepping werd door de zondeval van de mens aangetast. Alle leed in de wereld is een gevolg van de zonde van de mens. Bij de wederkomst van Christus zal heel de schepping worden vernieuwd en verlost van alle gevolgen van de zondeval.

Veel over de nieuwe schepping gaat ons huidige bevattingsvermogen te boven. Dit is zeker dat de vernieuwde schepping ten volle de glorie van haar Maker zal tonen. Degenen die in de vernieuwde werkelijkheid delen, zullen ten volle de gemeenschap met God ervaren en ook de gemeenschap der heiligen zal volkomen zijn.

Het boekje van McKay biedt wat de ondertitel belooft. Het is een aansporing ons in het heden op de eeuwige toekomst voor te bereiden. Wie dat door genade mag doen, zal eenmaal de volle zaligheid genieten. Dan is er hier een uitzien en verlangen dat blijkt in een godzalige wandel. De auteur besluit dat niet nadrukkelijk genoeg onderstreept kan worden dat alleen wie in dit leven in Christus leert geloven het nieuwe Jeruzalem zal binnengaan. 

David McKay, Last Things: Preparing for the Future in the Present, Banner Mini-Guides (Edinburgh: The Banner of Truth, 2023), paperback 136 pp., £5,- (ISBN 9781800403536)