Blaise Pascal over de plaats en betekenis van Jezus Christus in het christelijk geloof

Voor Pascal waren de twee centrale geloofswaarheden van de christelijke kerk de erfzonde en het kruis. Echte theologie draait om deze twee waarheden. Alles daarbuiten is ijdelheid en brengt ons, als het ons al tot God leidt, niet tot de God van Abraham, Izak en Jacob maar tot de god van geleerden en filosofen. De ernst, diepte en omvang van de zonde maken ons duidelijk dat alleen het kruis van Christus het antwoord op die nood kan zijn. Er is met de zondeval in het hart van de mens een vacuüm ontstaan dat alleen de Heere Jezus Christus kan vervullen. Ik geef een vijftal citaten uit de Pensées (Gedachten) van Pascal over de plaats en betekenis van Christus voor een christen.

Adam en Christus. Als u met God verenigd wordt, doet de genade dat, niet de natuur. (Fragment149)

*

Heel het geloof bestaat in Christus en in Adam, en heel de ethiek in de begeerte en in de genade. (Fragment 226)

*

Buiten Christus, zonder de Schrift, zonder de erfzonde, zonder de beloofde en noodzakelijke Middelaar kan men God niet volstrekt bewijzen, noch een goede leer onderwijzen, noch een goede moraal. Maar door en in Jezus Christus bewijst men God en onderwijst men de moraal en de leer. Jezus Christus is de ware God der mensen. (Fragment 189)

*

Onze godsdienst is wijs en dwaas. Wijs omdat hij de meeste kennis bezit en het beste gefundeerd is op wonderen, profetieën etc. en dwaas omdat dat alles geenszins een reden is waarom je ertoe behoort. Het is wel een reden om degenen die er niet toe behoren te veroordelen, maar het leidt er niet toe dat degenen die ertoe behoren inderdaad geloven. Wat hen doet geloven is het kruis – ne evacuata sit crux. (Fragment 842)

*

Met bewondering zie ik een oorspronkelijke en verheven religie, die door en door goddelijk is, in haar autoriteit, haar ouderdom, haar duurzaamheid, haar zedelijke beginselen, haar werking en ….

Daarom strek ik mijn armen uit naar Mijn Verlosser (Libérateur), Die na vierduizend jaar lang voorspeld te zijn gekomen is om voor mij op aarde op de tijd en in alle omstandigheden die voorspeld zijn te lijden en te sterven. Door Zijn genade wacht ik vredig op mijn dood in de hoop voor eeuwig met Hem verenigd te zijn, terwijl ik intussen met vreugde verder leef met het goede dat Hij mij belieft te geven, of het lijden dat hij voor mijn bestwil brengt en dat Hij mij door Zijn voorbeeld heeft leren dragen. (Slot fragment 793)