Aan Mary Barham, de dochter van een van zijn vrienden, schreef John Newton op 13 maart 1781 in een brief over inhoud en betekenis van opwas in de genade. Hier vinden we een bijbels geluid zowel als het gaat om de rechtvaardiging door het geloof als om de trappen in het geestelijke leven of standen in de genade. We leren niet alles in een keer.
De een heeft er meer van geleerd dan de ander en leerling moeten wij in deze dingen altijd blijven. Anders gaat het mis. De verst gevorderde voelt zich juist als een beginneling. Dat geeft een afhankelijk leven aan de troon der genade. Zo’n leven is een bewijs dat genade echt genade voor ons werd.
Dan nu wat Newton schreef: ‘Ik ben blij te horen dat de Heere je verder en dieper in de heilsgeheimen van Zijn zaligheid leidt. Als een theorie kan het in een paar woorden worden uitgedrukt, maar het leven door het geloof van de Zoon van God als onze wijsheid, rechtvaardigheid en kracht als een zaak van bevinding, is iets wat we gewoonlijk bereiken met langzame stappen en dan nog op zijn best onvolkomen. We zijn altijd nog vatbaar voor verdere vorderingen en zijn vaak verplicht om opnieuw te leren wat we dachten al geleerd te hebben.’
Dr. P. de Vries - artikelen en opinie 