Elke dag zien op Jezus

In Heb. 12:1-2 worden we aangespoord om te zien op de Overste Leidsman en Voleinder van het geloof. Dat is Jezus Christus, onze Heere. De schrijver van de brief aan de Hebreeën heeft in het hoofdstuk ervoor een wolk van oudtestamentische getuigen genoemd aan wie wij een voorbeeld kunnen nemen. Aan deze oudtestamentische geloofstuigen kunnen de nieuwtestamentische Bijbel-heiligen worden toegevoegd. Ook van christenen uit de kerk der eeuwen kunnen we veel leren. Maar alleen de bijbelse beschrijvingen van de heiligen hebben een directe normatieve kracht. De ene keer denk je aan in het bijzonder Abel met wie de wolk van getuigen in Hebreeën 11 begint, de andere keer aan Mozes en een derde keer aan Paulus.

Volgens de rooms-katholieke kerk mogen we niet alleen een voorbeeld aan de heilige nemen, maar ook om hun voorbede vragen.  Een bijzondere plaats wordt daarbij voor Maria ingeruimd. Voor de gedachte dat wij ons tot ontslapen heiligen mogen richten biedt de Schrift geen enkele grond. Maar voorbeelden zijn ze wel. Ongetwijfeld heeft Maria dan in de heilsgeschiedenis een unieke plek. Zij is de moeder des Heeren.

Het concilie van Efeze van 431 noemt haar de moeder Gods. Deze benaming is in protestantse kring niet ingeburgerd, maar de Reformatie  heeft de besluiten van de eerste vier oecumenische concilies wel erkend waaronder die van het concilie van Efeze. Als zodanig had zij dan ook geen bezwaar tegen deze benaming van Maria. Maria is de moeder van Hem Die als God geopenbaard werd in het vlees. We kunnen nooit over de menselijk natuur van Jezus spreken los van Zijn goddelijke natuur.

Wie spreekt over de persoon van de mens Jezus om pas vervolgens aan de orde te stellen dat Hij God is, laat zien dat het wonder van de incarnatie niet heeft begrepen. Dat wilde het concilie van Efeze duidelijk maken. Het is de tweede persoon van de goddelijke drie-eenheid die mens werd. Ontroerend is dat Maria na de geboorteaankondiging niet ongelovig reageerde, maar eenvoudig zei: ‘Zie de dienstmaagd des  Heeren, mij geschiede naar uw woord.’

Ik denk daar meer dan eens aan. Dan welt de taal van de Lofzang van Maria op in mijn  hart.  De andere keer denk ik aan de moordenaar aan het kruis en weer een ander keer aan Ruth of David. Dat het nodig of wenselijk zou zijn om elke dag aan Maria te denken kan ik in de Schrift nergens terug vinden. Ik heb grote achting voor mannen als Bernard van Clairveaux en Anselmus van Canterbury maar als ik de Maria-devotie in hun geschriften tegenkom – wat nog wat verder gaat dan denken aan Maria- ben ik heel blij met de Reformatie en weet mij ook echt een christen van de Reformatie.  Ik voel dan geen enkele verlegenheid of schaamte. Ik weet mij aan de genoemde mannen niet dankzij, maar ondanks hun Maria-devotie verbonden. Zij roemden gelukkig met Maria in Jezus als hun Zaligmaker. 

Ik wens dat wij ons geloof belijden met al de heiligen. Dat wij ons verbonden weten met de heiligen voor Gods troon en ons een lid van weten van de strijdende kerk hier op aarde. Ik vraag mijn hoorders niet om elke dag aan een bepaalde Bijbelheilige te denken, maar wel om dagelijks met al de heiligen hier op aarde te zien op de Overste Leidsman en Voleinder van het geloof en dan een voorbeeld te nemen aan de vele heiligen die ons zijn voorgegaan en van wie er wellicht sommigen kennen die nog maar zeer onlangs de hemelse heerlijkheid binnengingen.

Eenmaal zullen alle heiligen hun kronen neerwerpen voor de voeten van Lam en samen het loflied zingen: ‘Gij zijt geslacht en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed.’ Dan worden er geen namen van heiligen genoemd. Allen zijn dan volkomen één in de roem van het Lam. Wenst u daar te zijn, dan ik maar één raad geven. Smeek of de Heere uw ogen opent voor de onnaspeurlijke rijkdom en schoonheid van Christus en zie dagelijks in geloof op Hem. Laat er niets zijn dat u daarvan afbrengt of daarvan afhoudt.