Graag wil de eerste ontmoeting doorgeven van lady Anne Agnes Erskine met de Engelse prediker Rowland Hill. Een ontmoeting die ertoe leidde dat Anne Agnes Erskine zich toevertrouwde aan de Heere Jezus Christus.
Rowland Hill was een excentriek maar ook begaafd en vooral bewogen prediker. Hoewel hij formeel lid bleef van Anglicaanse kerk werd hij voorganger in een kapel buiten de staatskerk, namelijk Surrey Chapel). Hij behoorde tot de lage adel en was financieel bepaald niet onbemiddeld. Anne Agnes Erskine werd in Edinburgh geboren. Zij was de oudste dochter van Henry David Erskine, de tiende graaf van het Schotse graafschap Buchan. Zo behoorde zij tot de hoge adel.
In 1765, toen ze met haar vader in Walcot in Somerset woonde, maakte ze kennis met Selina, gravin van Huntingdon. Deze vrouw is wel de koningin van de evangelicals genoemd. Zij was de oprichtster van een netwerk van kapellen die bekend staan als de gravin van Huntingdon’s Connexion. Dit netwerk stond eerst naast en later buiten de Anglicaanse kerk.
Dat droeg ertoe bij dat zij ging worstelen met de vraag hoe zij rechtvaardig kon verschijnen voor God. Op een opmerkelijke wijze kwam zij onder het gehoor van Rowland Hill. Omdat haar vader als graaf zitting had in het Hogerhuis verbleef de familie met regelmatig in Londen.
Terwijl Rowland Hill in het park Moorfields in Londen preekte voor een grote menigte, passeerde Anne Agnes in haar koets. Ze vroeg aan haar bediende toen ze Rowland Hill te midden van de menigte mensen zag: Wat is hier aan de hand? Wie is die man?” De bediende antwoordde: ‘Dat is Rowland Hill, mijn vrouwe.’
Ze had veel over de man gehoord en ze dacht dat ze hem graag wilde zien, dus gaf ze haar koetsier opdracht om haar in de buurt van het platform te rijden. Toen het rijtuig in de buurt kwam, zag hij het insigne van de adel op de koets. Hij vroeg aan een omstander wie die edele dame was. Toen het hem werd verteld, zei hij: Stop, mijn vrienden, ik heb iets te verkopen.’
Het idee dat een predikant plotseling een veilingmeester zou worden, deed de mensen zich afvragen, en te midden van een doodse stilte zei hij: ‘Ik heb meer dan een titel om te verkopen – ik heb meer dan een kroon van Europa te verkopen. Het is de ziel van Lady Ann Erskine. Is er hier iemand die ervoor biedt? Ja, ik hoor een bod. Satan, satan, wat wil je geven?’ ‘Ik zal plezier, eer, rijkdom geven– ja, ik zal de hele wereld voor haar ziel geven.’
‘Hoor je nog een bod? Is er nog een andere? Hoor ik nog een bod? Ah, ik dacht het wel. Ik hoor nog een bod. De Heer Jezus Christus, wat zult U voor deze ziel geven?’ ‘Ik zal vrede, vreugde, troost geven, waar de wereld niet van weet– ja, ik zal eeuwig leven geven.’
Lady Anne Erskine, u hebt de twee bieders voor uw ziel gehoord. Welk bod accepteert u? En zij beval de deur van haar koets te openen, en kwam er huilend uit, en zei ze dat zij de Heere Jezus Christus als Zaligmaker en Bruidegom van haar ziel wenste.
Zelf mag ik zeggen dat ik deze Zaligmaker en Verlosser Die sterkte is van de kerk van alle eeuwen en plaatsten als zo’n vijftig jaar mag kennen. Het was ergens in mijn zestiende levensjaar dat het God behaagde Zijn Zoon in mij te openbaren en mij trok uit de duisternis tot Zijn wonderbare licht. Sinds die tijd ben ik naar lichaam en ziel het eigendom van Hem en is mijn diepste begeerte voor Hem t te leven.
Mijn liefde tot Hem is nog altijd een liefde vol van gebreken, maar dat geldt niet van Zijn liefde tot mij. Niets kan en zal mij van Zijn liefde scheiden. Zijn liefde die het diepst geopenbaard is in Zijn kruisdood op Golgotha ter verzoening van de zonde is een liefde zonder begin en zonder einde. In de loop van de jaren is mijn kennis van de Heer Jezus Christus verdiept.
Echter, ik ben steeds geneigd van Hem weg te zwerven en als het gaat om het kennen van Hem, voel ik mij toch nog altijd maar een beginneling. Ik ben begonnen iets van het begin van deze dingen te verstaan. Daarom is mijn dagelijkse bede of de Heere mij door Zijn Woord en Geest wil onderwijzen en regeren.
Inmiddels mag ik ook al meer dan 42 jaar in kerkdiensten deze Zaligmaker aan anderen aan prijzen. Toen ik in 1982 aan mijn eerste gemeente Zwartebroek-Terschuur werd verbonden, was de tekst van de intrededienst: ‘Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.’ (1 Kor. 2:2). En dan kan ik, bij alle gebreken die ik elke dag weer bij mijzelf waarneem, voor Gods aangezicht betuigen dat dit in de loop van de jaren niet is veranderd.
Niets geeft mij zoveel vreugde als ik mag bemerken dat mensen gaan voelen dat zij zoals zij geboren zijn God niet kunnen ontmoeten, dat zij een Middelaar nodig hebben om tot God te naderen en dat geestelijk gezien hun ogen worden geopend voor de onnaspeurlijke rijkdom van Jezus Christus. Dat geeft een vreugde die de wereld en eigenwillige godsdienst ons niet gaf en ook niet geven kon.
Zo gaat de liefde van Christus ons dringen tot een heilig leven voor Hem. We voelen het leven voor Hem niet als een keurslijf, maar weten ons door genade een bevrijd mens. Bevrijd van de macht van eigen lusten en begeerten. Ons probleem is niet dat de Heere Jezus Christus te veel van ons vraagt maar wij nog altijd veel te weinig uit Hem, tot Hem en door Hem leven. Met Paulus is onze klacht: ‘Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.’ (Rom. 7:14).
Niet minder waar is dat wij mogen weten van een onuitsprekelijk en heerlijke vreugde in die Zaligmaker die wij met onze lichamelijk ogen niet kunnen en toch boven alles liefhebben, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Graag besluit in de stijl van Rowland Hill met wat zij in de Engelssprekende wereld ‘a good old hymn’ noemen. Een hymn gebaseerd op 2 Kor. 13:13.
May the grace of Christ, the Saviour,
And the Father’s boundless love,
With the Holy Spirit’s favour,
Rest upon us from above.
*
Thus may we abide in union,
With each other and the Lord,
And possess in sweet communion,
Joys the world cannot afford.
*
(Moge de genade van Christus, de Zaligmaker,
En de oneindige liefde van de Vader,
Met de gunst van de Heilige Geest,
Van boven af op ons rusten.
*
Zo mogen we blijven in de vereniging,
Met elkaar en met de Heere,
En in zoete gemeenschap,
Vreugden bezitten waar wereld geen weet van heeft.)
Dr. P. de Vries - artikelen en opinie 