Al meer dan twintig jaar geleden verscheen bij Broadman and Holman, de huisuitgeverij van de Southern Baptist Convention, een uitvoerige studie over Paulus van de hand van John. B. Polhill die tot aan zijn emeritaat senior hoogleraar Nieuwe Testament aan het Southern Baptist Theological Seminary te Louisville was. Daarbij baseert hij zich zowel op het boek Handelingen als op de brieven van Paulus. Hij gaat van de authenticiteit uit van alle dertien brieven waarin Paulus als auteur wordt vermeld.
De auteur plaatst de brieven van Paulus in hun historische context en geeft een toelichting op de inhoud ervan. Paulus was een burger van Tarsis, had het Romeinse burgerschap maar wist zich aller-eerst een Jood. Dat is ook na zijn bekering zo gebleven, al heeft juist hij met kracht gepredikt dat Joden én heidenen toegang tot God hebben door Jezus Christus en dat zij die van deze toegang gebruik maken één lichaam vormen.
Omdat Jezus hem in hemelse glorie verscheen terwijl hij op weg was naar Damascus om Diens volge-lingen te vervolgen, werd hij van een vervolger een verkondiger en apostel van Jezus Christus. Polhill analyseert in relatie met Paulus’ brieven de drie verslagen die wij in Handelingen van de bekering van Paulus vinden.
Ten aanzien van de vraag of de brief aan de Galaten geschreven is aan de Noord-Galaten of de Zuid-Galaten heeft Polhill een lichte voorkeur voor de eerste optie, terwijl ikzelf sterk voorkeur geef aan de laatste. Een reis door Noord-Galatië past slecht bij de strategie van Paulus om in de grotere centra van het Romeinse rijk het Evangelie te verkondigen. Voor de uitleg van de brief aan de Galaten en het totaalbeeld dat wij krijgen van de apostel maakt het niet uit en het Schriftgezag raakt het al helemaal niet. Immers de Schrift zelf doet geen expliciete uitspraak.
Polhill verweeft zijn toelichting op de brieven van Paulus met de gegevens van de drie zendingsreizen die Lukas in Handelingen heeft verslagen. Terecht geeft hij aan dat wij dan op vastere grond staan dan wanneer wij hypothetische constructies van eigentijdse nieuwtestamentici volgen die de historische betrouwbaarheid van Handelingen betwijfelen.
De auteur bespreekt de brieven van Paulus aan de Galaten, de Filippenzen en de Thessalonicenzen in relatie met de tweede zendingsreis van Paulus. Hij laat hier het adres van de brief zwaarder wegen dan de datering. Vandaar dat de wellicht vanuit zijn gevangenschap te Rome geschreven brief aan de Filippenzen hier ter sprake komt.
In het kader van de derde zendingsreis worden de brieven aan de gemeenten van Korinthe en die aan de Romeinen belicht. Daarna wordt een hoofdstuk gewijd aan de collecte van Paulus voor de gemeente van Jeruzalem. De brieven aan de Colossenzen, aan Philemon en Efeze worden verbonden met wat Lukas vermeldt over Paulus’ tweejarige gevangenschap te Rome. Polhill eindigt met de be-spreking van de Pastorale brieven.
De auteur gaat niet expliciet in op het zogenaamde nieuwe perspectief op Paulus. Echter, duidelijk is dat hij zonder reserve het oude perspectief deelt. De spits van de boodschap van de rechtvaardiging is niet op welke wijze wij tot de gemeente van Christus behoren, maar hoe wij zonder vrees God kunnen ontmoeten. Al verscheen deze studie ruim twintig jaar geleden, ze is nog altijd de moeite van het lezen meer dan waard.
John B. Polhill, Paul and His Letters (Nashville: B&H Publishers, 1999), hardcover 485 pp., $39,10 (ISBN 9780805410976)
Dr. P. de Vries - artikelen en opinie 