Niet alleen een gelukkig nieuwjaar maar bovenal een gelukkige eeuwigheid

Ik wens de lezers van deze weblog van harte Gods zegen toe in het nieuwe jaar. Ik denk in dit verband aan een uitspraak van de Schotse theoloog John Duncan. Die zei eens: ‘Ik wens u niet zozeer een gelukkig nieuw jaar als wel een gelukkige eeuwigheid toe.’ Duncan wist dat de eeuwigheid voor ons alleen gelukkig zal zijn, als wij in dit leven overgaan van Adam in Christus.

Van huis behoren we Adam toe of wij dat nu weten of niet. Als wij Christus toebehoren, dan is het Evangelie van Gods genade allereerst tot ons oor gekomen. Bij de een gebeurde dit al onder het ouderlijk dak. De ander hoorde het Evangelie pas later in zijn leven voor het eerst. Zalig zijn we als het Evangelie ons hart binnendringt. Dan vluchten we als een arm zondaar tot Christus.

Bij Adam kunnen we behoren zonder dat wij dit in de gaten hebben. Het is onmogelijk bij Christus te behoren zonder dat wij dit weten en merken. Immers wie bij Christus behoort, heeft Hem lief als de enige en volkomen Zaligmaker. Hoe kunnen we iemand liefhebben die wij niet kennen. Het is onmogelijk dat een meisje verliefd is maar niet weet op welke jongen. Nog onmogelijker is het dat de liefde van Christus is uitgestort in ons hart en wij niet weten dat ons hart bezwijkt van verlangen naar Hem.

Het kan zijn dat wij het jaar al met vele zorgen ingaan waarvan wij weten dat zij niet zullen verdwijnen maar eerder grote zullen worden. Dan is het moeilijk om van een gelukkig nieuw jaar te spreken. Zeker als onze blikrichting niet verder reikt dan de tijd. Als we door genade wedergeboren zijn tot een levende hoop, mag gelden: In de grootste smarten blijven onze harten in de HEERE gerust.