Helaas is het Verenigd Koninkrijk zeer geseculariseerd. Christenen hebben met beperkingen te ma-ken. Dat geldt zeker als zij het publiek voor de klassieke visie op het huwelijk opnemen. Dat neemt niet weg dat de eed die een vorst van het Verenigd Koninkrijk bij ambtsaanvaarding moet afleggen niet alleen een uitgesproken christelijk, maar ook een uitgesproken protestants karakter draagt.
Dat laatste heeft te maken met de ‘Glorious Revolution’. Willem III van Oranje stak over naar Engeland om de confrontatie aan te gaan met zijn rooms-katholieke schoonvader James II. Het doel was de vrijheid van Groot-Brittannië en die van het protestantisme veilig te stellen.
Dat werd uitdrukkelijk zo verwoord op de wimpel van de prinsenvlag van het fregat waarmee Willem III naar Engeland overstak. Daarop stonden de woorden: ‘Voor de protestante religie en de vrijheden van Engeland. Je maintiendrai.’
Historisch is het Verenigd Koninkrijk een protestants koninkrijk. Dat maakt sinds 1689 gebruikte kroningseed duidelijk. Dat maakt ook begrijpelijk waarom orthodoxe protestanten verontrust en verontwaardigd zijn omdat prins Charles op zondag 13 oktober de mis tere ere van de canonisering van John Henry Newman in de Sint Pieter te Rome heeft bijgewoond. Laten met hen die voor de pro-testantse erfenis van het Verenigd Koninkrijk willen opkomen, bidden dat deze kroningseed ook in de toekomst ongewijzigd wordt vastgehouden.
Aan een nieuwe Britse vorst worden door de aartsbisschop van Canterbury bij zijn of haar ambtsaanvaarding onder andere de volgende vragen gesteld:
‘Zult u met alle kracht die in u is, opkomen voor de wetten van God en de ware belijdenis van het Evangelie? Zult u met alle kracht die in u is, in het Verenigd Koninkrijk opkomen voor de protestantse gereformeerde religie vastgelegd in de wet?
Zult u opkomen voor de plaats van de Kerk van Engeland en de leer, eredienst, tucht en regering ervan zoals vastgelegd in de wet en die zonder er iets aan te schenden bewaren?
Zult u alle rechten en privileges van de bisschoppen en geestelijkheid van Engeland en de Kerken aan hen toevertrouwd, die hun krachtens de wet toekomen of zullen toekomen, bewaren?’
Daarop antwoordt de nieuwe vorst: ‘Dit alles beloof ik te doen.’ Nadat haar de bovengenoemde vragen waren voorgelegd, sprak Elizabeth II op 2 juni 1953 deze woorden in de Westminster Abbey. Laten we wat er over de bisschoppen wordt gezegd buiten beschouwing, dan is de Engelse kronings eed een eed met een diepe inhoud. De Britse vorst is geroepen een zoogvrouw van Gods Kerk te zijn in haar gereformeerde en protestantse karakter. Zolang deze eed van kracht is, kan een Brits vorst daarop worden aangesproken en dat is een zeer goede zaak..
Dr. P. de Vries - artikelen en opinie 