Een groet die mijn overleden, geliefde vrouw in 2013 aan gemeenteleden gaf

In de kerkbode van de Hersteld Hervormde Gemeente van Boven-Hardinxveld die op 23 mei 2013 verscheen, werd een groet van mijn vrouw geplaatst. Toen was er bij haar en bij ons allemaal nog hoop op herstel. Gods wegen waren anders. Het is al weer meer dan een jaar gelden dat de Heere haar tot Zich nam in Zijn heerlijkheid. Daar verwacht zij nu de jongste dag en de opstanding van het lichaam. Afgelopen zondag 15 januari was de verjaardag van mijn vrouw. Een dag na haar verjaardag geef ik de groet die zij destijds schreef door.

Aan alle gemeenteleden van Boven-Hardinxveld,

Ik wil u allen heel, heel hartelijk bedanken voor al het meeleven rond mijn ziek zijn. Graag zou ik u allen persoonlijk willen bedanken, maar dat kan gewoonweg niet. Wij zijn er stil en ver­wonderd van hoe u ons helpt, voor ons bidt en voor ons klaar staat! Zoals u weet, tob ik sinds vorig jaar juni meer met mijn gezondheid.

Na de niersteen­operatie in juli vorig jaar hoopten we dat ik op zou knappen. Dat was helaas niet zo. Er kwamen andere nare klachten bij. Deze gingen niet weg, maar verergerden. Gods weg is anders dan ik dacht, dan wij zouden willen. Eerlijk gezegd was ik soms best moedeloos en dacht: ‘Waarom Heere?’

Er is gebed voor mij (ons) geweest en hopelijk nog. Anders had ik het menselijkerwijs niet vol­gehouden. Voor mijn gevoel was de Heere soms ver weg. Alleen gaf mij troost dat de Heere boven alles staat en dat Hij nog meer geleden heeft voor anderen, vrijwillig. Hoe het verder zal gaan weten we niet, al denk ik daar wel over na. Het is hier een korte tijd in de woestijn.

Op dit moment kan ik weinig. Er wachten mij nog een paar onderzoeken, maar dat duurt nog even. Ook dat is een hele les om het in de handen des Heeren over te geven en ge­duld te houden. Als je gezond bent, is dat makkelijker, als je ziek bent soms moeilijker. Tot nu toe heeft de Heere in alles voorzien, terwijl wij het niet verdiend hebben. Ik kan alleen maar bidden wat in het volgende gedicht staat en dat wens ik ook anderen toe:

Mijn God, mijn enig deel,

Verberg U niet geheel

Van mij, in al mijn strijden

Och laat Uw aangezicht

Mij zijn tot troost en licht

In al mijn kruis en lijden

Nogmaals, allen, mede namens mijn man en kinderen, hartelijk bedankt voor de hulp, het gebed, de vele bemoedigingen etc. van u ontvangen en ik hoop en bid dat ik toch weer in de toe­komst voor u als gemeente iets mag gaan betekenen, want ik mis u wel!

Een hartelijke groet mevr. De Vries